Einde unieke ervaring

Mijn vijftiende en meteen ook laatste reisverslag. Drieëntwintig weken heb ik in China gewoond, gestudeerd, weggeweest, gelachen, gehuild en geleefd… het was een geweldige ervaring! Ik heb het dagelijks Chinese ritme ontdekt; ik heb de Chinese afdingmethode helemaal onder de knie gekregen; ik ben een meester geworden in mij toch nog bij te proppen op overvolle bussen; ik ben erin geslaagd om mijn maag in bedwang te houden als ik met taxi’s meerijd; het is me gelukt om drukke straten over te steken zonder aangereden te worden; en misschien wel mijn belangrijkste prestatie: het is mij namelijk gelukt om vijf maanden overal naartoe te geraken met mijn geweldig gevoel voor navigatie en oriëntatie.

China, Xi’an was een geweldige, unieke ervaring die me voor de rest van mijn leven zal bijblijven. Ik heb leuke mensen ontmoet, nieuwe smaken ontdekt, Chinese vrienden gemaakt, zelfstandiger leren leven, en ik heb mijn niveau Chinees weten verbeteren, wat natuurlijk de hoofdreden was om naar China te gaan. En hoewel ik het enkele keren niet meer zag zitten, het gemis naar het thuisfront te groot was, het verlangen naar frietjes met huisbereide tartaar te sterk was… toch heb ik hier een fantastische tijd gehad en weet ik absoluut zeker dat ik nog terug zal komen, en dat China en ook Xi’an voor altijd een plekje zullen krijgen in mijn hart.
Dus Chinezen, maar ook lieve familie(s) en vrienden, wees gewaarschuwd. Jullie zijn nog lang niet van Bailili af.

TO BE CONTINUED!



P.S.: Ik wil jullie ‘lezers’ ook nog allemaal bedanken voor het lezen van mijn reisverslagen, het bewonderen van mijn weinige foto’s en het plaatsen van commentaren. Tot volgende week, in levende lijve!